Dat je een autowasstraat hebt is niets nieuws. Dat je daar autobanden kan oppompen en stofzuigen weet ook iedereen.
Maar dat je een wasstraat voor honden hebt??
Daar had ik nog nooit van gehoord!
En net als bij de autowasserij stond ook hier een lijstje van de te nemen stappen.
1.Badreiniger
2.Afspoelen met water
3.Shampoo
4.Conditioner
5.Vlo en teek preventie
6.Drogen lage stand
7.Drogen hoge stand
8.Pauze
Pauze? Waarom? Waren er meerdere rondes? Was even uitrusten en spelen op het gras er bij inbegrepen om je daarna te kunnen opmaken voor ronde twee?
Er naast hing een machine voor contant geld.
Deze machine wisselt niet?
Hoe genereus dat hij ook briefjes van tien accepteert.
Misschien dat daar het woord ‘pauze’ wel voor bedoeld was. Voor het geval je alleen maar tien euro bij je had. Dan had je recht op vijf wasbeurten.
Dus, voor wie het nog niet wist, op de Valkenboskade bij het Esso tankstation kan je voor twee euro je hond volledig laten schoonwassen.
Naast het pompstation stond een grote treurwilg.
Daar iets achter zag ik twee vissers.
Een vreemd gezicht dat mensen vissen in een gracht. Ik heb altijd het idee gehad dat het water niet schoon is. Dat er oude verroeste fietsen op de bodem liggen of ander ondefinieerbaar spul.
Ik zou het niet fris vinden een visje uit de Valkenboskade op mijn bord geserveerd te krijgen.
“Eet u de vis die u vangt,” vroeg ik hem? De man lachte en draaide zich om: “De Polen wel.”
“Wat zegt u daar? De Polen wel?” “Ja, die eten alles,” antwoordde hij. Wat een onvriendelijk antwoord, dacht ik bij mijzelf.
“Hoezo eten die alles,”vroeg ik hem?
“Die vinden elke vis lekker. Maar voor mijn zitten er gewoon te veel graten in. Die wil ik niet.”
Ah, dat was het probleem. De graten. “Wat doet u dan met de vissen die u gevangen heeft? Gooit u die terug?”
Onduidelijk gemompel. Nog een lach. Ik vreesde het ergste. Ik probeerde ‘te vissen’ naar een antwoord maar kreeg die niet dus liep maar door.
Daar stond deze zonnebloem naar mij te stralen.