In Frankrijk is er altijd wel een plek waar je mannen bij elkaar ziet staan. Liefst in het centrum van het dorp. Onder de schaduw van de bomen. In een parkje. Met wat zwaars in hun handen.
Jeu de Boules
De Verademing
Al jaren weet ik niet beter dan dat er ergens achter de Elektriciteitsfabriek in het Energiekwartier verlaten sportvelden liggen waar je via een enigszins vervallen viaduct naar toe kan lopen. Omringd met hekken, stil en leeg. Met hier en daar wat groepjes voetballende hangjongeren. Een plek waar ik in de avond niet graag wil zijn.
De NPO wandelt met mij mee
Kolossen staren mij aan, wat doe jij hier? In deze wijk?
Ik kijk naar de wijk. Ik zit fout. Fout tijdstip, foute plek. Ik kijk met andere ogen. Met hun ogen. En ineens is de stad mijn stad niet meer. Ziellooos en mensloos kijken de straten mij aan. En de camera met mij.