Pop-up poëzie? Wat is dat?
Ik liep gisteren, op weg naar strandtent Zuid, langs een tafeltje met een parasol waar een man met zijn laptop en een funky toetsenbord zat te zitten.
Er stond een houten bord voor zijn tafeltje met deze tekst:
Pop-up poëzie? Vintage vibe?
Na wat gezoek kwam ik erachter dat pop-up poëzie betekent dat je op straat gedichten voordraagt. De straat is je podium.
En deze Haagse straatdichter Sjaak Kroes doet dat ook.
Je gaat op een stoeltje tegenover hem zitten en begint een gesprek. Naar aanleiding van dat gesprek schrijft hij een gedicht en draagt dat vervolgens aan je voor. Dat gedicht krijg je dan mee.
Toen ik voorbij kwam was ik bezweet en oververhit. Niet in staat om eens rustig een gesprek met hem te beginnen. Dus ik vroeg hem of ik morgen langs kon komen.
“Tsja,” zei hij. “ik weet niet of ik hier morgen ben. Misschien ga ik wel naar Utrecht, want daar sta ik ook.” Hij vertelde mij dat hij per dag bepaalt waar hij naar toe gaat want hij heeft verschillende plekken waar hij naar toe kan gaan.
Ik dacht even na. Wel, niet, wel, niet. De zweetdruppeltjes gutsten over mijn gezicht.
Tsja, dan maar een blog zonder een persoonlijk gedicht.
