Dit papiertje hing bij de tramhalte op de Laan van Meerdervoort.
‘Huis te koop aangeboden aan de Swemberlaan no 3
Zijstraat Van de Hendrikstraat Mottenschoop Suriname
Vraagprijs is vijftienduizend euro’
En huis voor vijftienduizend euro! En dat in een land waar het altijd lekker weer is. Ik zag mijzelf daar al zitten, in een tuin onder de parasol met allemaal groen en bergen. Ik heb altijd al een tweede huisje op een zonnige en mooie plek willen hebben.
Waar is dat precies? De Swemberlaan?
Na wat gezoek op google maps bleek ik de Swemberlaan niet te kunnen vinden. Of was het verkeerd gespeld? Ik keek nog een keer naar het papiertje. Het kon ook een klein bos- of grindpad zijn dat google maps niet herkende.
Dan eerst maar naar de Hendrikstraat zoeken, waar de Swemberlaan een zijstraat van moest zijn. Waarschijnlijk was dit een wat langere of grotere straat.
Maar nergens te vinden. Er bestond geen Hendrikstraat in Suriname.
Dan maar Mottenschoop zoeken. Maar ja, was dit een plaats? Of was het een wijk? Ik typte de naam in, maar had geen hit.
Tot dusver had ik dus een onvindbare straat en een onvindbare plaats. Werd ik hier voor de gek gehouden? Was dit een grap?
Misschien moest ik het in de hoofdstad Paramaribo zoeken. Dat leek mij de beste optie.
Ik keek weer naar het papiertje.
Misschien bedoelde deze schrijver wel ‘Van de Hendrikstraat’ in plaats van Hendrikstraat. ‘Van’ was namelijk met een hoofdletter geschreven.
Ik ging het proberen. En verdraaid. Nu had ik een hit. De ‘Van de Hendrikstraat’ in Paramaribo bestond echt. Ik kreeg het er warm van. Spannend. Ik zag mijn toekomst huisje alweer opdoemen. Met exotische palmen.
Nu kon ik zoeken naar de Swemberlaan. Dat was volgens het papiertje namelijk een zijstraat van de ‘Van de Hendrikstraat’. Maar nee. Die kon ik niet vinden. Nergens. Geen enkele zijstraat had de naam Swemberlaan.
Tsja.
Dan maar geen tweede huis in Suriname.