Weken geleden had ik een stukje geschreven over een auto die al maanden geparkeerd staat op het bouwterrein van een kerk die gesloopt gaat worden (zie blog ‘Van wie is deze auto’). Niemand kon en kan antwoord geven op de vraag van wie deze auto is.
De auto is gestolen en staat daar nu zielloos bij de kerk te wachten op een opvangadres, was het eerste wat ik toen dacht. Of, de eigenaar is op wereldreis en weet niet dat de kerk nu wordt gesloopt.
Het autootje is klein, rood en beplakt met stickers. Het lijkt een speelgoedautootje. Waarschijnlijk niet van een stoere man. Eerder van een vrouw. Een jonge vrouw zou ik denken.
Gisteren is het onmogelijke gebeurd. De auto staat niet meer achter het hek! De auto is verplaatst en staat nu keurig op een parkeerstrook voor een huis. Als een echte familie auto. In een rij met andere auto’s. Alsof hij daar altijd heeft gestaan.
Ik begrijp er helemaal niets van. Er waren bouwvakkers aan het werk. Bezig met het verwijderen van asbest en vleermuisnesten.
Ik vroeg hen of ze meer wisten over de auto. Maar dat wisten ze niet. Niemand weet het! Wie en wanneer ik daar ook naar vraag.
Zou de eigenaar zijn teruggekeerd? Of heeft de politie de auto verplaatst?
Ik ga morgen eens kijken of hij nog steeds op dezelfde plek staat. Als hij op een andere plek staat weet ik dat de eigenaar weer thuis is.