Ik herinner mij een zonnige dag in Loosduinen. Op nationale monumentendag. Met redelijk wat mensen.
De molen De Korenaer was te bezichtigen. Je kon er via smalle houten trappetjes naar boven klimmen en op elke etage had de molenaar wel wat te vertellen. Hij vertelde ons onder andere dat ze het meel niet meer zelf produceerden. Het meel moest aan veel eisen voldoen en dat zou te veel werk voor hen als vrijwilligers worden. Voor demonstratiedoeleinden zoals vandaag maakten ze nog wel meel maar dat werd niet verkocht. Jammer. Ik had gehoopt dat ik hier met vers meel voor mijn broden weg had kunnen gaan, maar dat bleek niet het geval. Wel verkochten ze meel van andere molens. Dat was tenminste iets.
Er was ook een klein museum. Het Loosduins museum De Korenschuur. Voor twee euro kon je daar naar binnen. Er was van alles te zien over het vroegere Loosduinen. Erg leuk om de foto’s van grote veilingen te zien waar mensen met boten aankwamen om hun waar te verkopen. Loosduinen was het dorp van de land- en tuinbouw.
Er waren bij de ingang ook een paar uitgezette wandel-en fietsroutes van Den Haag te krijgen.
En er was een boottochtje.
Behalve door Kraayenstein ging het bootje ook door Landoed Madestein en richting Monster. Heel interessant wat de gids er allemaal over kon vertellen. Maar bovenal heerlijk om vanaf het water met een zonnetje en een briesje je te kunnen laten meevoeren.
Deze windkorenmolen De Korenaer wordt ook wel de molen Prins Maurits genoemd en is in zeventienhonderdeenentwintig gebouwd. Op deze plek stond al vanaf dertienhonderdtien een molen maar die werd uiteindelijk gesloopt omdat die niet goed meer was. Onder gezag van Prins Maurits werd een nieuwe molen gebouwd. Maar helaas waaide deze tijdens een orkaan om, waardoor er weer een nieuwe molen gebouwd moest worden. Dat is de huidige molen.
Ik werd getroffen door de idyllische schoonheid van het witte huisje, de molen en het water er om heen. Ik besloot dat vast te leggen.
Mijn einddoel was de voetgangerstunnel Kraayenstein. Een tunnel die onderdeel was van het Street art project (waar ik eerder over heb geschreven).
Na nog wat foto’s te hebben genomen liep ik richting de tunnel.
En wat zag ik?
Nee toch? Was dat werkelijk…Dat zou wel heel erg toevallig zijn…
ik checkte mijn foto’s.
Wis en warempel.
