Slakken zijn nou niet een onderwerp waar ik als eerste aan denk als ik een blog wil schrijven. En parende slakken al helemaal niet. Maar toen ik tijdens een wandeling op deze twee beestjes stuitte was ik om.
Ik had eigenlijk een fototoestel met groothoeklens moeten hebben om ze goed vast te kunnen leggen. Want zo’n mobieltje waar ik het mee moest doen was toch net niks. Maar goed, ik kan jullie in ieder geval iets laten zien op kiekjes niveau.
Raar dat je geraakt kan worden door twee zo nietszeggende beestjes.
In mijn tuin zie ik vooral de bruine naaktslak. Waar ik sinds ik katten heb geen warme band meer mee heb. Ze blijken namelijk dol op droog kattenvoer. Met als resultaat dat ik s’ nachts geregeld met mijn blote voeten over zo’n vieze slijmerige blubber brij glij.
Zouden die witte slakken de Franse escargots zijn? Ze zien er met hun grote witte huis zo eetbaar uit. Wat naar dat ik levende organismen met een delicatesse op mijn bord associeer.
Ik heb nog een paar agaat slakke leuk voor in een glazen bak in huis.
Ha ha, nee dank je!