Thorn? Dat is toch niet…Den Haag?
Nee. Inderdaad. Dat is niet Den Haag. En eigenlijk hoort het ook niet thuis op een Haags blog.
Maar toch wil ik het er over hebben.
Want er woont namelijk een ex-Hagenaar in Thorn. Sterker nog, hij is jarenlang mijn buurman geweest!
Dus vandaar dat ik het nu over Thorn wil hebben.
En ik ben dit weekend bij hem op bezoek.
Ik had voorheen nog nooit van Thorn gehoord. Het witte toeristisch dorpje in Noord Limburg.
Ik blijk een van de weinigen. De meesten weten er van.
Ik word verwelkomt met een groot stuk vlaai. Nou ben ik niet zo van de vlaaien, maar als iemand speciaal voor mij een echte Limburgse vlaai heeft gehaald kan ik moeilijk weigeren. “Even een stukje vlaai en dan gaan we Thorn in,” zijn zijn woorden.
Leuk denk ik nog.
Niet wetende dat hij een kwart punt van de hele taart bedoelt. En die vlaaien zijn niet klein.
“Dat is wat veel” sputter ik nog tegen.
Maar zo deed zijn Limburgse oma het ook altijd dus heb ik mij aan de wetten van zijn heilig verleden te houden.
Na de taart lopen we Thorn in.
Het eerste huisje wat ik zie is dit idyllische huisje met decoratieve wilgentakken tegen de gevel aangezet. Witte huizen vind ik over het algemeen niet mooi. Ze zien er vaak verweerd en smoezelig uit.
Maar kijk eens naar deze prachtige huizen.
Het oogt misschien een beetje raar dat er geen ander kleur huis tussen staat. Maar door de verschillende gevels en raamdecoraties is het toch een mooi geheel.
Beelden zijn er ook. Kijk eens naar deze bok.
Of deze verrassende tekst op het raam.
huis
Ik heb nog nooit
tegen iemand
gezegd:
“ik houd van je.”
Ik schreef het liever op
dan had men het
tenminste
‘zwart op wit’
Hein
Ik vraag mij af of Hein er geen moeite mee heeft dat het hele dorp nu weet dat hij nog nooit ‘ik houd van je’ heeft gezegd. Maar ja.
Ook de muziek is goed vertegenwoordigd in Thorn. Hier staan twee fluitspelers. Ze spelen een duet. Een klein jongetje steunt met zijn hoofd in zijn handen en luistert aandachtig naar de muziek.
De taal van Thorn is muziek, muziek is in Thorn de taal van alle tijden. Dit monument is een eerbetoon aan allen die de schoonheid van de muziekkunst van Thorn van generatie op generatie hebben ontwikkeld en doorgegeven als toonzetting voor de toekomst.
En het dorp blijkt ontzettend oud. Getallen als ‘in het jaar 900’ komen hier voor.
De huizenprijzen zijn niet hoog. We fantaseren over een huis met een stukje land. Er is ruimte. En aanbod. Maar er zijn ook veel plassen. De grond is drassig, Het lijkt bijna op een moeras. En helaas heb ik mijn nette schoenen aan.
