Ik heb altijd een bepaald idee gehad van de Boekhorststraat in het centrum: een vervallen straat met tapijtwinkels, gesloten winkels en afgebrokkelde huizen. Maar dat je daar prettig kan wonen, zo vlakbij het ‘echte’ centrum en zo rustig, dat is een feit. En het heeft ook wel wat, de vele verschillende soorten nationaliteiten en studenten. Het interessante aan deze straat is dat het de brug vormt naar de Schilderswijk. Het verlengde van de Boekhorststraat is het begin van de Schilderswijk.
Maar wat een contrast. Zo heb je aan de ene kant het bruisende moderne chique centrum van Den Haag en aan de andere kant de arme problematische veelkleurige Schilderswijk. Als je door de Boekhorststraat zou lopen zou je waarschijnlijk nog niet eens zoveel merken, behalve dat het er een stuk rustiger en wat rommeliger is dan in het ‘echte’ centrum. Maar op Koningsdag wordt het verschil heel duidelijk.
Stalletjes met hipster kleding, moderne volkswagen busjes omgetoverd tot superfood walhalla’s, grof geld uitgevende blanke jonge Nederlanders op de Grote Markt tegenover stalletjes in de Boekhorststraat met een veelheid aan goedkope waar, tweedehands autogereedschap, geurende Kebabs of Indiase trouwjurken. En een verscheidenheid aan mensen, culturen en leeftijden.
Een vriendin van mij woonde ooit in die straat. Zij ging vanaf de Boekhorststraat door een hek naar de achterkant van het gebouw. Vanaf de buitenkant leek het naast de tapijt winkel met al zijn tapijten een wat rommelige ingang. Maar na twee trappen kwamen wij dan in haar bovenhuis en dat bleek een prachtig oud pand te zijn met een enorm terras. Wat een verrassing. En een totale rust.
Een tijdje geleden had ik gelezen dat de gemeente nieuw leven in deze straat wilde blazen. Er kwamen subsidies aan en een nieuw uitgedacht plan. Ik wou wel eens kijken hoever het daar mee stond.
Als je de straat vanaf het centrum binnenkomt is het contrast schrijnend. Een enorm blinkend horeca bedrijf van drie etages hoog staat op de hoek.
Meteen daarna zie je winkels van een een totaal ander kaliber. In slechte staat verkerende met graffiti bespoten huizen, dicht getimmerde buitenlandse restaurants, patat voor één euro, een smoezelige kleine viswinkel.
Maar ook een stilte. Alsof je weg ben uit het centrum. Mensen lopen een versnelling langzamer, maken praatjes met elkaar. Het jachtige is voorbij. Wel passeren er geregeld auto’s door de te smalle straat.
Ooit was ik In Calcutta (India). De eerste weken zag ik alleen maar een mistige gele smog om mij heen en waren mensen als schimmen in de verte. Maar na een paar weken raakte ik daaraan gewend en ging ik scherper zien. Ik leerde beter kijken.
Datzelfde overkwam mij nu. Ik probeerde beter te kijken. Omdat ik alleen maar verval leek te zien. En toen begon ik leuke kleine winkeltjes te ontdekken, verscholen tussen de tapijtwinkels en leegstaande panden. En het fotograferen begon.
Kijk eens naar deze nieuwe koffietent.
Of naar boven naar dit opvallende torentje.
Deze buurt wordt ook wel het oude centrum genoemd en nu snapte ik pas waarom. Wat een hoeveelheid aan oude geveltjes en huizen!
En dan zomaar opeens vintage kleding!
Of servies. En als je de tekst leest blijkt dit ook nog een bed and breakfast te zijn.
Aan het eind van de straat besloot ik de hoek om te gaan om ook eens die buurt te verkennen.
Dat had ik beter niet kunnen doen. De schrik sloeg mij om het hart.
Ik kwam in een smalle straat voor alleen maar voetgangers, de Doubletstraat terecht. Enkele mannen liepen gedesoriënteerd rond, alsof ze na een nacht doorhalen hun onderkomen zochten. Er hing een lugubere sfeer. Niemand keek mij aan en ik durfde ook niemand aan te kijken. Ik snapte het niet. Wat was hier aan de hand. Ik keek naar de huizen. En toen werd het me duidelijk. Een enorme rij zowel links als rechts ongezellige kille op elkaar gestapelde kamers met rode lichtjes. Een verstopte straat vol met camera’s en eindeloos veel kamers met vrouwen voor het raam.
Ik schrok. Want ik had dit niet verwacht. Ik was juist in zo’n zonnige stemming door de Boekhorststraat.
Door het afwezig zijn van woonhuizen, bomen, winkels, café’s en mensen leek deze straat op een akelig steriele plek. Omdat ik niet met dit gevoel wou eindigen liep ik weer terug naar de Boekhorststraat. En van daaruit naar de Lange Beestenmarkt.
Wat een goede keuze was dat! Een rustige straat met oude huizen en een park.
Eén winkeltje wat hier zit dient speciaal genoemd te worden. In Den Haag kent iedereen dat winkeltje. Maar mocht je eens in Den Haag zijn, bezoek dan de enige nog overgebleven jenever- en likeurdistilleerderij ‘Van Kleef’.
Deze slijterij is één van de oudste bedrijven uit Den Haag. Hier loop je niet alleen naar binnen voor ‘Bruidstranen’ of Haagse whisky maar ook voor een bijzonder verhaal. De eigenaresse weet bij iedere likeur of jenever een interessant verhaal te vertellen en ook over het bedrijf en de oorsprong.