Voor dat ik het weet krijg ik tijdens mijn wandeling narcisjes in mijn handen gedrukt. En een folder. Met de vraag of ik op een Haagse partij wil gaan stemmen.
Ik kijk naar de folder. En vouw hem open.
En lees.
Over de partij.
Die veel voor Den Haag doet.
Zeggen ze.
Zoals.
De bomen van de Laan van Meerdervoort. Gered.
Hoogbouw aan de kust? Gaat niet door.
Initiatieven voor duurzaamheid?
Gesteund.
En ga zo maar door.
Ik vind het de moeite waard deze narcisjes te bewaren.
En wandel verder naar de kerk in de Vogelwijk.
De Sacramentskerk.
Wat een kerk is dit toch.
Zo groot.
Je kan ‘m niet missen.
Aan de voorkant is deze kerk misschien een beetje saai.
Maar aan de achterkant zie je een indrukwekkend samenspel van nisjes en torentjes.
Ik blijf een tijdje staan. En vraag mij af wat voor leven zich hier achter deze muren zou hebben afgespeeld. Ooit.
Want de kerk is nu leeg. Er is niemand meer.
Ik loop terug naar de voorkant.
En zie een bord staan. Met een paal in de grond.
Gek dat ik die nog niet eerder heb gezien.
Wat staat er op?
Ik zie foto’s van huizen. En een tekst.
Ik lees hardop: ‘De twaalf Pauwen’, de plek waar geluksvogels neerstrijken.
Uh?
Uniek aanbod.
Twaalf nieuwe villa’s.
Schrijf u in.
Wat?
Nee toch?
Dit kan niet waar zijn.
Zou de kerk…?
Gaat deze enorm imposante kerk tegen de vlakte?
Ik kan het bijna niet geloven.
Ik heb eerder een artikel over afbraak van kerken gelezen.
En buurtbewoners die het niet willen.
Maar de gemeente heeft geen geld om ze op te knappen.
En dan grijpen projectontwikkelaars hun kans. Om er nieuwe appartementen van te maken.
Maar daar zit ‘m nou net het knelpunt.
Want, waarom laten ze deze kerken niet gewoon staan? En verbouwen ze de kerk niet aan de binnenkant?
Ik probeer wat achtergrond informatie te vinden over deze kerk. De Sacramentskerk.
Ik lees dat de kerk sinds 2008 niet meer wordt gebruikt. En toen is verkocht aan een vastgoed bedrijf.
Zie, daar heb je het al.
Het vastgoedbedrijf had allerlei plannen. Met de kerk. Maar de bankencrises brak uit.
En de bouw stond stil. Zo ook de plannen voor de kerk.
De kerk werd een tijd gekraakt. En later bewoond door uitgeprocedeerde asielzoekers.
Na de crisis wilde de projectontwikkelaar weer verder. Met zijn plannen. Er zou een flatgebouw komen. Van zeven en dertig appartementen.
Daar protesteerden de buurtbewoners tegen. Geen flat in onze buurt!
Dat protest had effect.
Het flatgebouw ging niet door.
Maar de kerk moest wel plat.
De projectontwikkelaar besloot de kerk te vervangen door twaalf villa’s. Die zouden passen bij de buurt.
De sloop zou in januari 2018 beginnen.
Maar het is nu maart. En de kerk staat er nog steeds.
Zou het dan toch niet…?