De Lange Beestenmarkt, waar ik nu loop, is een straat in het centrum.
Het eerste gebouw wat mij daar opvalt is ‘het gesticht’ van Floris van Dam uit 1604. Het roept beelden bij mij op van mensen met psychische klachten die vroeger als gek werden gezien (ook wel krankzinnigen genoemd) en permanent opgesloten zaten in ‘het gesticht’.
Nu praten we over mensen met een psychische aandoening in de dagopvang. Klinkt toch heel wat vriendelijker.
Ik zoek wat informatie over dit huis. Ik lees dat Floris van Dam als rijk man in 1606 een hofje stichtte (Hofje van Dam) om iets voor arme mensen te doen. Dat deed hij vooral om een plekje in de hemel te krijgen. Verarmde deftige dames die nooit waren getrouwd of weduwe waren mochten daar dan komen wonen.
Oorspronkelijk stond dit hofje in een andere straat, de Juffrouw Idastraat. Maar bij de aanleg van de Prinsestraat (zie blog Rond de Grote Kerk) in 1880, werd het hofje verplaatst naar de Lange Beestenmarkt.
Gek, dat je een hofje zo kan verplaatsten.
Maar hoe zat het nou met dat gesticht? Tja…hm…verkeerd gelezen. Het hofje werd in 1606 gesticht.
Pijnlijk hoe je je zo kan vergissen in een woord.
Tegenover dit hofje staat een gebouw dat Bodenhuis heet. Omdat ik geen flauw idee heb wat dat betekent ga ik weer zoeken op het internet. Maar ik kan niks vinden. Wel zie ik dat je het woord Bodehuis hebt, dus zonder ‘n’. Daar staat een uitleg bij.
Een bodehuis, ook wel bestelhuis genoemd, was vroeger een plek waar goederen konden worden afgegeven voor bezorging in de stad. Ook konden hier goederen van de ene naar de andere bodedienst worden overgeheveld. In 1951 werd er bodehuis geopend aan de Lange Beestenmarkt. Aha.
Als ik doorloop zie bij de distileerderij ‘Van Kleef’ een oude bakfiets staan. Wat leuk. Zouden ze daar mee rondgereden hebben?
Aan het eind van de straat staan nog een paar kleurige huisje.