Het kabouterbos op dag 13

Vandaag begin ik in Hoenderloo. Hoenderloo ligt niet ver van Otterloo. En Otterloo ligt in de Hoge Veluwe. 

De eerste foto die ik in Hoenderloo wil maken is die van een mooie witte kerk. De Heldringkerk.

Ver weg zie je een wit kerkje

Hoenderloo.

Een dorp wat nog maar zo kort geleden (tot 1807) erg arm was.

Een dorp wat op een zandheuvel stond. Met alleen maar loofhutten. En verder helemaal niks.

Een voorbijganger trok zich destijds het lot aan van deze arme nederzetting. En wilde ze helpen.

En dat is meer dan gelukt.

Want nu zie ik villa’s, grote tuinen, kunst, winkels, restaurants en een goed verzorgde natuur.

Iedereen zou hier nu wel willen wonen.

Ik loop langs een groen weiland.

En zie kaalgeschoren schapen opgehitst worden door honden.

Geen leuk gezicht die angstig rennende schapen.

Maar ja, aspirant schaapherders moeten ook het vak leren. 

Ik ga verder en kom in een bos.

Hier zijn sommige bospaden heel steil. Nu heb ik tenminste het idee dat ik echt aan het werk ben.

Na het bos begint er een boerenlandschap wat een beetje Frans aan doet. Heerlijk, wat een ruimte. En een rust.

Maar mijn hamstring begint ook weer vervelend te doen. Ik loop wat stijf en trekkend met mijn been.

Steken in je hamstring zijn nooit heel prettig. 

Steunend op een wandelstok haal ik de ergste druk van de hamstring weg. 

En zo strompel ik weer verder.

Het gebeurt niet vaak, maar soms staat er een wegwijzer van het Marskramerpad op de weg. Dan voel ik mij een echte wereldreiziger. Dat mogen ze van mij wel vaker doen. Van die mooie oude houten bordjes die je de weg wijzen.

Na een tijdje gaat het pad verder door hoog gras. Leuk. Maar het is duidelijk dat hier lang geen anderen hebben gewandeld. Het gras komt tot mijn heupen. En ik denk maar even niet aan die eventuele teken die zich hier verbergen.

Hierna arriveer ik op mijn eindbestemming, Klarenbeek. 

Een klein dorpje. 

Het treinstation van Klarenbeek is nog twee kilometer verder.

Maar de treinen rijden gelukkig de hele avond dus ik heb nog even de tijd om te pauzeren.

Ik strijk neer op een terras.

Binnen de kortste keren verstijft mijn hamstring volledig. Ik houd mijn benen rustig. Gelukkig kan ik na wat rust en rek- en strekwerk wel weer lopen.

Vijf minuten voor mijn aankomst op het station kijk ik nog even op mijn telefoon. Want ik hoor een trein aankomen.

En jawel, er iets fouts gegaan. De trein vertrekt niet over tien minuten maar over drie minuten en de volgende trein gaat pas een uur later. 

Dat is jammer.

Dan nog maar even genieten van de omgeving. 

Ik wandel door het Klarenbos, een bos vol met kabouters, Eigenlijk zou ik het een kabouternederzetting willen noemen.

Er staat ook een hele uitleg bij over dit bijzondere stukje bos, het Klarenbos.

Achter het kabouterbos staat een Hans en Grietje huis verscholen.

Wat een sprookje.

2 reacties op “Het kabouterbos op dag 13”

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.

Discover more from Wandel door de straten van Den Haag

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading