Wat is het toch een heerlijke dag. Het zonnetje schijnt en de temperatuur loopt steeds meer op. Wat een verschil met een week geleden. Toen het nog zo koud en ijzig was!
Echt een dag om te wandelen.
Eigenlijk zou ik nu wel een keer voor een lange afstandswandeling willen gaan. Zo eentje waarbij je dagen onderweg bent. En dan liefst één die in Den Haag begint. Maar ik weet niet of dat mogelijk is. Want de meeste lange afstandswandelingen die ik ken hebben Den Haag niet als startpunt.
Maar gelukkig blijkt er toch één te zijn.
De lange afstandswandeling ‘Marskramerpad’, ook wel LAW 3 genoemd.
Deze start in Den Haag en gaat naar het oosten van het land en is wel driehonderd twee en zeventig kilometer lang.
Dat is een hoop. Maar de wandeling is gelukkig verdeeld in twintig etappes.
De eigenlijke start van dit traject ligt in Scheveningen. En gaat via het Haagse Bos naar Voorschoten.
Maar aangezien ik al zo vaak in Scheveningen en het Haagse Bos heb gelopen lijkt het mij een grotere uitdaging op een punt te beginnen waar alles nog nieuw voor mij is.
Dus op naar de plek waar ik ooit het bordje Marskramerpad heb gezien. Vlakbij Huis ten Bosch. De woning van koning Willem Alexander en Maxima. Een mooi startpunt van mijn wandeling.
Het is lekker weer. Zo lekker dat ik eigenlijk mijn jas wel uit kan doen.
Met de jas rond mijn heupen ga ik op weg. Tussen de bomen en de weilanden.
Er zijn veel wandelaars op mijn pad. Iedereen neemt het er van op deze heerlijke dag. En ik kan ze geen ongelijk geven. Maar gelukkig zijn er ook nog stukken waar het rustig is.
Na een tijdje kom ik een woonwijk waar een groepje grillige bomen staan.
Een aantal mensen staan gezellig met elkaar te babbelen op de stoep. Het is mooi weer, dus waarom geen praatje.
Vlakbij de grillige bomen is ook een vijver. Daar loop ik omheen. En ga daarna verder de woonwijk in.
Wat later kom ik in een natuurgebied met weidse uitzichten. Een heerlijk moment om even te zitten.
Na nog een eind gelopen te hebben kom ik alweer aan bij het einde van deze etappe. Volgens de beschrijving op internet. Maar dat lijkt mij wel erg snel.
Ik kijk om mij heen.
Zou het hier wel zijn?
Want ik zie nergens een bordje met ‘einde etappe’. Of een plattegrond. Of een andere aanwijzing.
Hm…
Zit ik wel goed?
Ik loop wat in het rond.
Wat nu?
Want waar begint etappe twee dan? Want ook daar zie ik geen aanwijzing voor.
Op de gok ga ik maar de hoek om.
En dan, gelukkig, goed gegokt.
Daar is een markering.
Al snel beland op de landgoederenroute. Een mooie statige verzameling van landgoederen en landhuizen naast de N44.
Op een heuvel zie ik een smal wit hoog huisje staan. Het lijkt wel een minitoren.
Ik zie mij daar al helemaal zitten. Met mijn piano, mijn laptop en mijn ideeën. Alleen het verkeer van de N44 is wat hinderlijk.
Wat verderop is nog een huisje. Deze is met groen-rode luiken. Een echt Hans en Grietje huisje. Er wordt binnen klassieke muziek gedraaid.
De deur staat open. Een man loopt naar buiten. Met een hond aan de lijn.
Maar ik kan hem niet volgen want mijn route gaat naar links.
En dan is daar ook nog huisje drie.
Die is van een kunstenares.
Haar tuin gebruikt ze als galerie, het huisje als atelier.
Wandelaars stoppen en kijken naar haar. En naar haar schilderijen.
Ik ook.
Schilderijen van tussen de achthonderd en tweeduizend euro.
Vooral veel bloemen zie ik. En vrolijkheid. Ook heeft ze een kleurrijk boekje voor kinderen gemaakt, vertelt ze. Met zelfgemaakte prenten en gedichtjes.
Er hangt een afbeelding van het landhuis van prins Fredrik (19de eeuw).
Daar heeft ze een gedicht bij geschreven.
Het is een creatieve vrouw. Deze vrouw. Ze zit voor haar huisje. En is met mensen aan het praten. Een mooie plek om te werken.
Ik loop verder.
En ga dan een bruggetje over richting Wassenaar dorp.
Ik denk na. Ik heb nu vijftien kilometer gelopen. En eigenlijk wil ik nog wel verder lopen. Maar het is al bijna zes uur en de avondklok maakt het er niet makkelijker op. Ik besluit dat het toch verstandiger is om nu de bus te nemen en terug naar huis te gaan. Morgen is er weer een dag.
En wat blijkt? Deze halte is het einde van de etappe, niet die in Oud-Wassenaar.
Het Marskramerpad was het eerste langeafstandspad dat ik ooit liep. Het beginpunt is in Scheveningen aan het strand, achter het Kurhaus. Er zijn geen vaste etappes. Dat bepaal je zelf. Op http://www.wandelnet.nl vind je alle informatie over deze en andere LAW’s. Je kunt de routes daar ook downloaden. Het lopen van LAW’s is geweldig. Ik kan het je aanraden. Overigens zijn er nog meer LAW’s die door Den Haag lopen of dicht in de buurt.
Het Hollands Kustpad loopt door De Haag. Dat is Hoek van Holland-een Helder.
Het Grote Rivierenpad start in Hoek van Holland. Loopt naar Nijmegen en verder Duitsland in. Het Groene Hartpad komt door Delft. Rondwandeling door het Groene Hart. Zo kun je nog even vooruit Barbara.
Groet, Ellen.
Dank je wel Ellen! Wat een goede tips. Ik zal me binnenkort eens verder oriënteren. Groeten Barbara