Door de pandemie ben ik steeds minder gaan wandelen in Den Haag. Dat is eigenlijk best vreemd, wat de meeste mensen gaan nu juist veel wandelen in hun eigen stad.
Maar omdat ik niet meer naar een cafeetje kan om te schrijven of te ontspannen, is een groot deel van mijn plezier verdwenen.
Ook het feit dat ik nergens naar de wc kan gaan heeft het wandelen in mijn eigen stad tot een toch wel enig zins stressvolle bezigheid gemaakt.
Dat is jammer. Want ik mis het.
Vandaag schijnt het zonnetje en opeens heb ik zin om een wandelingetje te gaan maken.
Op naar de kapstok.
De laatste tijd ben ik veel bezig geweest met lange afstandswandelingen. Elk weekeinde trek ik er op uit, steeds meer richting de Duitse grens.
Prachtige grassen, huizen, bossen, slootjes, boerderijen, tuinen en dijkjes charmeren mij keer op keer.
En dan vergeet ik even de stad achter de duinen.
Maar vandaag niet. Nu voel ik het verlangen in Den Haag te wandelen.
Ik loop richting de Mient waar de bomen langzaam hun eerste blaadjes laten zien. Het is fijn om de stad een beetje groener te zien worden.
Bij de stoplichten steek ik over naar stadsboerderij de Gagel. Daar lopen nu allemaal schattige kleine lammetjes.
Eén lammetje steunt op zijn onderpoten. Wat een raar gezicht is dat. Helaas ben ik net te laat met de foto.
In een kruiwagen hebben ze op sierlijk wijze wat planten neergezet.
En in de tuin van de boerderij, waar ik nu even niet in mag, hebben ze een mooie poort van wilgentakken gemaakt.
Aan het einde van de Mient komt ik een collega componist tegen.
We hebben het er over hoe moeilijk het is om in deze tijd inspiratie te vinden voor het componeren.
“Het is moeilijk om in deze tijd te zijn wie je gewend was te zijn,” zegt hij wijs.
Tja, denk ik.
Denkende aan mijn dagelijkse worsteling met muziek die nu al meer dan een jaar duurt, wat niet heel hoopgevend is.
Hij heeft het druk want hij moet een opname in een studio afmaken. Dus we zeggen elkaar snel gedag.
Maar we beloven snel met elkaar te gaan wandelen in Den Haag.
Voor mij loopt een echtpaar met ieder een gele vuilniszak in een hun hand.
In een andere straat staan bomen nog volop in bloei. Grappig dat dat zo verschilt per straat.