Ik loop met trillende knieën naar de Sacramentskerk (zie eerder blog) om te kijken of hij er nog staat.
Als ik de laatste hoek nader vertraag ik mijn pas. Wacht met kijken. Draai mijn hoofd langzaam. Houd mijn adem in.
Maar gelukkig. Ik kan het nog even uitstellen. Want er zijn bomen. Waar ik niet doorheen kan kijken. Lees meer over Sacrementskerk