Een tijdje geleden was ik tijdens een wandeling langs een watervalletje gelopen. Omdat ik het geluid zo mooi vond had ik daar een geluidsopname met mijn telefoon van gemaakt. Vandaag wou ik een professionele opname maken. Maar ik kon de tuin niet meer vinden. Ik liep en ik liep maar de tuin was nergens te bekennen. Misschien zat ik niet in de goede buurt.
Ik liep terug naar t’ Kleine Hout waar ik wel vaker kom. Want daar waren wat vogels aan het kwetteren.
Ik besloot in ieder geval die vogels op te nemen. Op de achtergrond hoorde ik een zachte ruis van auto’s.
Op het moment dat ik klaarstond met mijn opnameapparatuur en op record drukte om de opname te starten kwam er een lawaaierig kind met moeder langs. Vandaag was niet mijn dag.
Het viel mij op dat ’t Kleine Hout in één maand tijd zoveel mooier was geworden.
Ik kwam langs een bruggetje die helemaal verstopt tussen de bomen lag. Ik kan mij voorstellen dat je hier prachtig kan kanoën.
Ik liep via de Laan van de Mensenrechten weer terug. Ik vond de uitleg van deze straatnaam zo mooi:
‘In nagedachtenis aan al diegenen, die hun leven hebben gelaten en nog zullen laten in de strijd tegen onderdrukking, discriminatie e.d.