De Houtrustweg is een weg die via de chique Vogelwijk naar het strand in Duindorp leidt.
Duindorp is een wijk van Scheveningen. Het ligt tegen de haven aan.
Duindorp stond altijd bekend als een wijk met veel kleine arbeiders woningen en echte Hagenezen. Een volkswijk. Tot voor kort. Nu lijkt de één na de andere project ontwikkelaar daar grote flats neer te willen zetten waardoor het uitzicht van de Duindorpers dramatisch is veranderd. Van wijds uitzicht op de haven naar hoge, strak uitziende, flatgebouwen. Geen Duindorper zal daar ooit kunnen wonen.
De haven hebben we ook al op die manier zien veranderen. Eerst was het een wat rommelige haven met lage, soms wat verlaten huizen, café’s, en vissersboten. Een gebied voor de creatieve geest en de dromer. En voor vissers die daar in alle vroegte aan hun eerste jonge zaten.
Het was heerlijk om daar rond te lopen. Een plek waar je zou kunnen werken. In stilte. Geïnspireerd door leegte, licht en de kansen. Een plek die niemand kende. Waar je je auto gratis kon parkeren. Waar menig theater- of muziekgroep hun werkplaats hadden gevonden.
Dat is niet meer.
Na jaren van getimmer is daar veel veranderd. Het is van oude volkswijk veranderd in een yuppenwijk.
Hoge gebouwen, onbetaalbare appartementen, een jachthaven en eindeloos veel horeca. Geen ruimte meer voor gefantaseer. Alles strak georganiseerd.
Op weg naar de Houtrustweg valt mij op dat er grote plassen water liggen.
Het heeft de afgelopen dagen dan ook behoorlijk geregend. Na een lange tijd van droogte.
Gek, bij een reeks aan te warme zomernachten, snak je naar een koele avond. En als het dan eindelijk zover is ben je blij. Even die verkoeling. Maar even. Want dan, als er vijf koele dagen op een rij zijn raak je van slag. De twijfel slaat toe. Was dit het? De zomer? Is het nu dan echt afgelopen?
Berichten uit het buitenland van dertig graden doen je dan toch weer verlangen naar warme dagen. Buiten zijn, buiten leven.
Wij zitten vreemd in elkaar.
Maar goed. Even terug naar de Houtrustweg. Normaliter staan er slechts enkele auto’s geparkeerd. Maar nu is het anders. Campers staan langs de weg.
Mogen die hier wel staan, vraag ik mij af? Zouden ze daar ook in slapen?
Ook zie ik een artistiek gedecoreerde caravan.
Verderop steek ik de Nieboerweg over. Ik blijf op de zelfde weg met dezelfde naam maar ben nu in Duindorp.
Meteen is de huizenbouw anders. En er is bijna geen groen. Terwijl het stuk daarvoor juist door veel groen gekenmerkt werd.
Ik kom langs dit bordje.
Wat zou dan betekenen?
Dit is wat ik er over las:
Duindorp lag tijdens de tweede wereldoorlog binnen het verboden gebied van de Atlantikwall. De bevolking moest evacueren. Op Scheveningen mocht een deel van de burgerij blijven wonen. Maar in Duindorp, de relatief geïsoleerde wijk midden in de duinen, moesten in 1943 alle mensen weg. Duindorp werd daardoor nog meer geïsoleerd en op zichzelf staand, en was nu bovendien ook zonder inwoners, Duindorp stond leeg.
Die situatie maakte de wijk in 1945 geschikt als interneringskamp voor mensen die met de Duitse bezetter hadden samengewerkt – voor NSB-ers en andere collaborateurs. In de loop van 1947 werd het kamp opgeheven en werden de huizen vrijgegeven. De laatste huizen die in Duindorp waren verwoest werden in 1953 vervangen door nieuwbouw.
Vanaf 1953 kon iedereen daar dus weer gaan wonen.
Op het stuk waar ik nu ben zie je veel verschil in de oude stijl en de nieuwe stijl.
Aan de linkerkant zijn deze kleine huisjes:
En een stuk duin.
Maar nu zien we aan de rechterkant deze monsters opdoemen.
De namen op de balkons van deze flat vind ik dan wel weer origineel. Bij het woord meeuw moet ik toch even slikken (lees mijn blog meeuwenterreur).
Hierna passer ik het Zuiderstrandtheater. Dit theater zou van tijdelijke aard hier staan omdat er in het centrum van alles verbouwd zou worden en er plek moest zijn voor voorstellingen en concerten. Maar het slaat zo aan dat ze het waarschijnlijk toch laten staan. Het gebouw an sich is niet bijzonder. Maar het ligt op een prachtlocatie. Het kijkt uit op de duinen en de zee.
Het geklop en getimmer van de nieuw te bouwen appartementen verstoort helaas wel een beetje de rust.