Poolse vrouwen. Er is een expositie op het Regentesseplein over Poolse vrouwen. Dat klinkt voor mij net zo vreemd als een expositie over Haagse vrouwen. Alsof je het over een aparte groep hebt die onder de loep dient te worden genomen.
Natuurlijk, het is goed bedoelt. Maar waarom zo een groep er nou uitlichten? Het krijgt iets zieligs. Alsof ze nooit de aandacht hebben gekregen die ze verdienen. Alsof we het over een vergeten groep hebben.
Maar als er één groep mensen is die niet zielig is, dan zijn het de Poolse vrouwen. Ik ken geen sterkere, hardwerkendere, goed Nederlands sprekende, socialere, intelligentere groep mensen dan zij. Vandaar dat ik mij nu ook omgeven heb met deze prettige mensen.
Natuurlijk, elke nationaliteit, stad, dorp, kent zijn eigen mannen en vrouwen. En er zal zeker een verschil zijn tussen de Urker vrouwen en de Wassenaarse vrouwen. En misschien is het zelfs ook wel interessant om de verschillen te meten. Maar als ik dan van die grote borden op het plein zie met Poolse vrouwen erop afgebeeld, heb ik het gevoel dat dit meer over een integratiepoging gaat, dan over de vrouwen ansich.
Natuurlijk, als je emigreert, heb je je eigen verhaal.
Maar als wij alleen naar dat verhaal kijken vergeten we dat het gewoon om mensen gaat zoals jij en ik. Niets anders. Hooguit cultureel wat anders onderlegd.
Elke immigratiegroep heeft zijn eigen problemen. Zeker. De Polen zijn bijvoorbeeld hardwerkende mensen, maar houden ook van een glaasje.
Maar ja, wij hebben om de haverklap een koffiepauze.
En, vergeet niet dat Engelsen, Ieren, Schotten en IJslanders ook veel kunnen drinken. En dat wij zelf ook wel eens, of vaak, te diep in het glaasje kijken.
In Den Haag komen steeds meer Poolse winkels. Als je weet wat je moet kopen is het een luilekkerland. Knoflookworsten met knapperig vel, ingemaakte augurken met dille en knoflook, verse zuurkool, smaakvolle bietensoep.
Dat je soms in het Engels moet praten zorgt bij mij voor nog een beetje extra vakantiegevoel.
Toch blijven veel mensen een negatief beeld van ze houden. ‘Ze pikken banen in, drinken teveel en praten geen Nederlands’.
Ja, als dat beeld blijft bestaan is het misschien toch wel zinvol een expositie te houden. Zodat je kan laten zien dat zij ook maar gewoon mensen zijn. Dat zij net als iedereen hun leven vorm proberen te geven.
Europa heeft zijn grenzen uitgebreid. Dat is niet vervelend. Dat is leuk. Zo kunnen we kennis maken met mensen van vele culturen. En zij met ons.
Bj deze dus toch maar wat posters en uitleg van de expositie.