Het valt mij op dat Den Haag vele parken kent maar niet altijd even duidelijk is in de naamgeving. Of ligt dat aan mij? Zo was ik gisteren bij een park. Een deel van dat park heet ‘Hyacintenbos’. Maar hoe heet de rest van dat park? ‘Landgoed Ockenburgh’ is het antwoord na wat gezoek op het internet.
Maar goed.
Ik was gisteren dus in Landgoed Ockenburgh. Het was koud en de eerste ijslagen begonnen zich al te vormen. Mensen die mij passeerden hadden warme jassen aan en enkele mutsen waren ook al te zien. Interessant om eens te kijken hoe het met het ijs gesteld was.
Op mijn weg daar naar toe viel het mij op hoeveel krokussen er al waren. En dat op zo’n koude dag!
Bij de ijsplas aangekomen was het een drukte van belang. Misschien ook omdat het voorjaarsvakantie was. Maar het is zeker een feit dat iedere Nederlander bij het minste geringste ‘koudje’ al naar zijn ijzers grijpt. Van klein tot groot. Een deel van het ijs was goed, maar het grootse deel zat nog vol met zwakke plekken.
Een stoere jongeling die zich op het zwakke ijs waagde zakte er bijna meteen doorheen. Door snel op te springen en weg te schaatsen kon hij daaraan ontsnappen. Hij maakte er een spel van. Zijn vrienden stonden lachend aan de kant en je zag ze denken: “makkie, kunnen wij ook.” Maar ik dacht daar toch echt anders over. Ik kon alleen maar hopen dat hij zo snel mogelijk naar de kant zou gaan voordat er brokken van zouden komen.
Tot mijn grote vreugde zag ik een busje met Koek en Zoopie staan. En ja, ik moet toch wel toegeven dat dit het plezier compleet maakte.
Schaatsen en koek en zopie..
Wat kan de winter toch leuk zijn!!
Heerlijk hè!