Wat een weer, wat een weer!
Na de storm Eunice van afgelopen vrijdag dacht ik dat de wind nu wel wat rustiger zou zijn.
Veel wind, maar geen windstoten met enorme snelheden meer.
Maar aangekomen op het strand blijkt het toch allemaal wat anders.
Harde zandvlagen verblinden mijn ogen en regen maakt alles nat wat ik bij me heb.
Opnames maken met mijn telefoon is bijna niet mogelijk.
Verlaten strandtenten hebben grote muren van zand om hun vesting heen gebouwd.
Mijn ogen en mond zitten vol met zand.
Ik probeer, met mijn rug in de wind, toch wat opnames te maken.
Een eenzame mountainbiker in de verte laat zich meevoeren op de wind.
Nou wat een wind, We waren donderdag in Bloemendaal en even langs zandvoort gereden.
Je kon amper staan.
We hadden getroffen dat we donderdag gingen.
Vrijdag hadden we niet naar Bloemendaal gekund.
Gelukkig maar dat jullie niet vrijdag zijn gegaan!