Scroll naar beneden voor de Blogs
Het gordijn staat op een kier. Al twee weken lang is dat het geval. Zo kan de buurman zien of ze bezoek hebben. Als dat niet zo is belt hij aan. En gaat naar binnen. Tien minuutjes maar. Om een praatje te maken. Met Klaasje en zijn vrouw.
Het fijne van wandelen is dat je buiten bent. En zoveel mogelijk om je heen probeert te kijken. Om nieuwe indrukken op te doen.
Soms vergeet ik wel eens waarom ik zo van wandelen in Den Haag hou.
Tussen Wassenaar en Voorschoten, langs de N44 ligt een prachtig landgoed. Het landgoed waar onze koning en koningen tot afgelopen jaar hebben gewoond. Landgoed de Horsten.
Ik ben vanochtend vroeg opgestaan. Om naar Marmaris in Kijkduin te lopen. De maan is nog te zien. Het is donker.
Bij een grote visvijver, waar de duinen aan het jachtgebied grensden, liet graaf van Holland Floris IV in 1229 een hof bouwen. In de loop der eeuwen verrezen naast deze Hofvijver de gebouwen van het Binnenhof zoals die er nu nog steeds zijn.
Klaasje. De oudste man van de straat. De leukste. En de levendigste. Met de mooiste tuin.
Het is fris. Het heeft net geregend. Maar ik laat mij niet van de wijs brengen. Ik ga gewoon wandelen. Wandelen in Laak. Er is daar namelijk iets nieuws. Ze gaan aan sport doen.
Westerbaenstraat
“Er zit bloed aan m’n billen,” schreeuwt een kind.