Het is vandaag een mooie dag. De laatste in een rij zomerse dagen in april. Vanaf morgen wordt het weer koud. Op dit soort dagen realiseer ik mij dat ik toch echt een zomermens ben.
Het jachtige leven heeft plaats gemaakt voor een ontspannen moment van tevredenheid.
Ik las een tijdje geleden een artikel over alfagolven naar aanleiding van een reactie op mijn blog.
Dat vond ik zo interessant dat ik daar wat over wil vertellen.
Alfagolven zijn hersengolven die communicatie veroorzaken tussen hersencellen. Je hebt snelle en langzame hersengolven. Alfagolven en betagolven.
Alfagolven zijn de langzamen en horen bij een ontspannen moment van zijn. Ontspannen en helder. Creativiteit.
Bètagolven staan symbool voor activiteit en stress. Bijvoorbeeld als je een belangrijk gesprek moet voeren of een goede sportprestatie moet neerzetten. Het voordeel van de bètagolven is dat het je scherp en uiterst geconcentreerd maakt. Prettig als je moet presteren. Maar niet prettig als het te lang duurt, want dan raak je overprikkeld.
Ik vraag mij af hoe ik de alfagolven zou kunnen opwekken.
Na wat onderzoek blijkt dat wandelen alfagolven opwekt. En het luisteren naar muziek ook (vooral klassieke muziek uit de Barok, zoals Vivaldi of Bach).
Maar een goed boek lezen of dagdromen over de toekomst brengen ook alfagolven teweeg. Een schot in de roos, want al deze dingen doe ik. Ik zou één grote wandelende alfagolf moeten zijn.
Helaas is het tegendeel waar.
Hoe kan ik dan wel in die rustige en heldere modes komen?
Zou ik misschien moeten stapelen? Dingen combineren? Zoals al wandelend naar muziek luisteren? Zodat het effect sterker is?
Ik stelde deze vraag aan een wetenschapper, maar hij reageert niet op mijn e-mail. Dus besluit ik het zelf uit te proberen.
Allereerst het wandelen.
Een uurtje wandelen maakt me rustig weet ik. Hoe langer ik wandel, hoe meer ik in een soort rustige aangename flow terecht kom. Ik neem aan dat dat een alfagolf moet zijn.
Dan test ik het luisteren naar muziek tijdens het wandelen. Vivaldi, ’De Vier Jaargetijden’.
Drukke violen en loopjes gaan met mij aan de haal. Ik word onrustig. Dit is niet het effect wat ik hebben wil. Andere muziek dus!
Aangezien ik fan ben van minimal componisten besluit ik Philpp Glass op te zetten. Zijn Piano-etüdes. Die zijn rustig en repetitief. Eenvoudig en kalm.
Al bij de eerste klanken merk ik dat ik in betere sferen terecht kom. De omgeving word mooier en dromen en ideeën ontstaan spontaan. Ik ervaar een lichte mate van gelukzaligheid. Met andere woorden, dit stapelen heeft effect! Dit lijkt mij een hele pure dubbele alfagolf.
Alfagolven kun je ook opwekken door binaural beats.
Wat zijn binaural beats in godsnaam?
Dat zijn twee tonen met een iets verschillende toonhoogte die je beluistert op een koptelefoon. De éne toon hoor je links, de andere toon rechts.
Doordat de twee tonen heel weinig van elkaar verschillen in toonhoogte hoor je een trilling. Dat wordt wel de derde toon genoemd. Deze trillingen noem je alfagolven.
Ik moet denken aan een piano die gestemd moet worden.
Stel, je drukt een ‘a’ in en tegelijkertijd een ‘a’ die een octaaf hoger is. Als je piano vals is hoor je een trilling. Dat is de trilling die alfagolven veroorzaakt als je tenminste die twee tonen met de koptelefoon zou beluisteren.
Het wordt gebruikt om beter in slaap te kunnen vallen heb ik begrepen.