Ik sta voor een garagedeur. En staar naar wat onbegrijpelijke tekens. Wat zou de bedoeling hiervan zijn?
Begrijpen anderen wat hier staat? Wordt hier in codetaal gepraat? Een vete uitgevochten? Of zijn dit liefdesuitingen?
Welke doelgroep kan deze tekens lezen?
Of hoef je ze niet te begrijpen? Zijn het slechts uitingen van rebellerende jongeren?
Wanneer besluit je een object te bespuiten?
Als je dronken en gedesillusioneerd de stad uitkomt omdat je verliefd bent op de verkeerde?
Of als je boos bent en je frustraties kwijt moet?
Of als je iets te vertellen wilt hebben?
Doe je dat met voorbedachte rade?
Of ontstaat het spontaan?
Alleen? Of met vrienden?
Heb je zo’n spuit op zak?
Maar die zijn toch te groot?
En in verschillende kleuren?
Het is mij een raadsel.
Laat ik eens op internet gaan zoeken.
‘Tag’.
Dat is het eerste woord wat ik in verband met graffiti tegenkom.
Wat is een ‘tag’?
Een tag is een handtekening of symbool van een graffitischrijver.
‘Tagging is de meest simpele vorm van graffiti en ook de meest voorkomende. Sommige tags bevatten cryptische boodschappen of informatie over de schrijver zoals zijn of haar eigen naam en initialen van zijn of haar crew.
Tags worden vaak overschilderd of doorgekrast door rivaliserende schrijvers die geen zin hebben in concurrentie, dit wordt crossing, dissing of capping genoemd.
Bij het ontwerpen van tags ligt de focus minder op esthetiek en meer op snelheid opdat de graffitischrijver niet betrapt wordt door de politie.
Tags worden onder andere gebruikt om het bericht “ik was hier” over te brengen en zo een gebied te “claimen”, bijvoorbeeld door gangs.
Een bijzondere vorm van tagging staat bekend als “pissing”; hierbij wordt een hervulbare brandblusser gevuld met verf. Hierdoor zijn zeer grote tags mogelijk, maar het vereist een goede oog-handcoördinatie om nog iets leesbaars te creëren omdat elke kleine afwijking uitvergroot wordt’.
Wat een verhaal.
Ik kijk voor me en zie deze regels op de muur staan. Van dichter B.
Deze dichter volg ik al een tijd (zie blog). Hij schrijft op stenen, muren, in straten, op huizen. In mooie, poëtische zinnen. ik word altijd blij van zijn teksten.
Waarom hebben ze hier overheen geschreven met een krijtje? Waarom zo crossen?
Dit is wat ik kan ontcijferen, maar misschien heb ik het ook niet helemaal goed: ’Kijk uit, honey elclav komt eraan’. Allerminst geruststellend.
Doodling, latrinalia. murals. Woorden waar ik nog nooit van heb gehoord. Allemaal vormen van graffiti.
‘Doodling: zijn krabbels op schoolbanken. Vaak uitingen van losse gedachten door tieners.
Latrinalia: zijn beledigingen en grappen in publieke toiletten. Dit zijn uitingen van onderdrukte ideeën en emoties.
Politieke murals: zijn afbeeldingen en teksten op muren die politieke boodschappen uitbeelden’.
In Den Haag is jaren geleden het project Street Art opgezet ( zie blog). Street Art is een kunstvorm van graffiti. Er is gebleken dat bij deze kunstvorm de graffitischrijvers niet meer de behoefte voelen te taggen of te crossen.
In stadsdeel Segbroek zijn op die manier allerlei transformatorhuisjes (elektriciteitshuisjes) van Street Art voorzien. Er is zelfs een wandeling uitgezet langs deze objecten. Echt de moeite waard!
Er zijn ook kleinere objecten bespoten.
Zoals deze elektriciteitskast op het Regentesseplein.
Je kan je bijna niet voorstellen dat dit gemaakt is met spuitbussen!
Dit plaatje heeft iets opvallends: boven de intens genietende roker staat vermeldt dat je geen lucifer mag aansteken.
Is dit een knipoog naar de rokers?
Of een politieke mural?
Zou de maker zelf roken?
Ik loop door naar de Newtonstraat. Deze laan mond uit in allemaal verschillende straatjes.
Het is een rommelig stukje. Er staan drie stoelen creatief op een buizen constructie vastgemaakt voor een deur.
Zouden mensen daar wel eens opzitten? Zo strak naast elkaar? Kijkend naar een muur op drie meter afstand?
Er is ook een huis beschilderd met Street Art.
Als ik hier naar kijk verandert alles. De buurt waar ik inloop, de omgeving, mijn oordelen. Ik waan mij ineens helemaal ergens anders. Ver weg. Waar het vredig is. Rustig. Met veel natuur. Waar paarden loslopen over heuvels van ongerepte natuur.
Ik kijk of ik iets zie.
Nee, deze is met rust gelaten door de graffitischrijvers.
Gelukkig.
Geen territoriumdrift.